Paralympische Spelen - Column Leeuwarder Courant/ Dagblad van het Noorden

Ik had laatst even een mentaal dipje maar ik ben er weer helemaal, hoor. Hoe ik dat heb bewerkstelligd? Paralympische Spelen! Goh, wat was het inspirerend om al die fysiek beperkte toppers aan het werk te zien. Veel inspirerender in ieder geval dan de algemene beschouwingen die ik op dit moment aan het gadeslaan ben. Jiske Griffioen sloeg zichzelf in Rio met indrukwekkende winners vanuit haar rolstoel naar winst bij het tennis. Matt Stutzman, een man die geboren is zonder armen, schoot bij het boogschieten (hij schiet met z’n rechtervoet en nek!) meerdere pijlen in de roos. Held! En als laatste snelde onze eigen Blade Bade Marlou van Rhijn tweemaal naar paralympisch goud met een paar zéér indrukwekkende races. Topsporters!

Van Rhijn is trouwens behoorlijk beroemd aan het worden. Ze wordt over de hele wereld herkend en potentiële sponsoren schijnen voor haar in de rij te staan. Maar hopen dat ze dit in haar bovenkamer straks goed kan managen en niet haar evenknie Blade Runner Oscar Pistorius achterna gaat. Maar dat zit wel snor bij van Rhijn, denk ik. Want het viel me op dat ze tijdens interviews alleen maar zinnige dingen zei. Dit was trouwens het geval bij álle paralympische sporters. Alsof de NOS louter cum laude afgestudeerde psychologen aan het woord liet in Rio of zo. Boodschap: kijk niet naar wat je niet kan maar kijk naar wat je wél kan! Paralympisch omdenken! En werkelijk zó inspirerend!
En zo ben ik mijn dipje ook weer te boven gekomen. Want het zat laatst namelijk wat tegen bij het surfen (ben ik aan het leren) op het IJsselmeer. Ik heb gewoon vijf uren in het water gelegen zonder ook maar één meter gesurft te hebben (windkracht zes was wellicht ook wel een beetje tè ambitieus). Pislink, natuurlijk! Het feit dat 260 andere surfers wel heen en weer sjeesden, maakte het er ook niet beter op. Het feit dat Jolanda me uitlachte evenmin. Maar als ik er paralympisch op terugkijk dan heb ik eigenlijk een hele mooie middag gehad. Ik heb mezelf mogen ontwikkelen, 260 genietende mensen om me heen gehad en een mooie glimlach op het gezicht van m’n vrouw mogen zien. Het leven kan minder, mensen. Lang leven de Paralympische Spelen!

Het is lastig om duizendpoot Jan Hospes in een paar woorden te omschrijven. Geboren in Tersoal in 1980, maar nu wonend in Koudum. Gepassioneerd kaatsliefhebber, muzikant, schrijver en sport- en muziekdocent. Als iemand de kunst verstaat om meer dan 24 uren in een dag te stoppen, dan is het Hospes.  Jan staat er om bekend dat hij naast het maken van muziek ook prachtige verhalen schrijft. Onderwerpen variëren van sport en politiek tot literatuur en muziek. Op geheel eigen wijze omschrijft Jan situaties die indruk op hem maken. 

 

Geplaatst op 2 januari 2017


Meer Nieuws

9 jun
My Friend Sam

28 jul
Release Nummers van Toen!

9 dec
test 1