Hiroyasu Shimizu

Grote keizers van naam, of ik die op kan noemen? Ja welzeker: Nero, Napoleon, Karel de Grote, Constatijn XI en natuurlijk, als laatste op te noemen in deze rij der groten, de overstijgende trap van dit alles: Hiroyasu Shimizu!
Terwijl ik als zeventienjarige jongen met m’n trainingsmaatjes van ‘De IJster’ door de wandelgang van Thialf loop, zie ik een kleine Japanner aan komen lopen. Ik voel een enorme adrenalinestoot door m’n lijf gaan want het is ‘m: Hiroyasu Shimizu! Dé wereldkampioen 500m (1996)! De beste 100-meterschaatser van deze planeet! M'n geheugen haalt uit het bestand indrukwekkende schaatsraces de wereldkampioenschapsrit van Shimizu van vorig jaar weer naar voren en draait hem af. Ik zie Shimizu soeverein de finish passeren, juichend de bocht van het ‘Vikingskipet’ uitkomen, z’n ritsje nonchalant open doen en daaropvolgend zijn coach lachend een high-five geven; Shimizu is zojuist voor het eerst in zijn carrière wereldkampioen geworden.
Een lach valt er vandaag niet op het gezicht van mister-TNT te ontdekken, hij loopt ons, zijn fans, stoïcijns voorbij. Er staat een training op het programma, ter voorbereiding op de aankomende World-cup wedstrijd in Heerenveen, en daar heeft de kleine man duidelijk geen zin in (Shimizu’s grootste talent was dan ook zeker niet zijn bereidwilligheid om te trainen). Ik spreek mijn ijsbroeders aan en zeg dat we nog even moeten wachten met het naar huis gaan, want ‘het summum der schaatsexplosiviteit’ gaat zo meteen trainen en dat mogen we onszelf, schaatsliefhebbers die we zijn, niet ontnemen. De boys stemmen in (hoe konden ze ook anders) en dus maken we rechtsomkeert, de ijshal weer in.
Na de warming-up - Shimizu heeft vier rondjes diep gezeten, een unicum - en de eerste temporondjes te hebben aanschouwd worden we op onze wenken bediend. Waar we op hoopten wordt bewaarheid: Shimizu gaat starten! Shimizu beheerst dit onderdeel van het schaatsen als geen ander. Ja, hij is de koning.
Shimizu’s trainer, ook klein van stuk, staat bij de startlijn halverwege het lange end en geeft de Japanner het signaal dat hij zich mag gaan klaarmaken voor de start. Quasi nonchalant rijdt Shimizu naar de startlijn en begint aan zijn startprotocol. Vele ogen op de baan - hetzij gefascineerd opzichtig of spiekend vanuit de ooghoeken - volgen hem. Shimizu zet z’n schaatsen neer, buigt langzaam in elkaar en zet zijn blik op scherp. Eenmaal in perfecte startpositie aangekomen (hoek van 90° in de knieholte, één schaats haaks en de ander in het verlengde van de startrichting) spant Shimizu z’n spieren aan om zo z’n spiertonus optimaal te maken voor de perfecte start. De contouren van zijn indrukwekkende quadriceps en hamstrings schijnen gewoon door het pak heen. Het wordt stil in Thialf, allen, zowel toeschouwers als collega-schaatsers, zijn in afwachting van het verlossende klapje van de trainer. Ik tel rustig af: eenentwintig, tweeëntwintig……. Paf! Ja, daar gaat-ie!
Als een kogel dat het pistool verlaat schiet Shimizu weg. Tak! Tak! Tak! Tak! En in een mum van tijd is hij op snelheid en knalt hij door de bocht met een enorme hoge trapfrequentie. Na de bocht glijdt Shimizu meteen uit, hij heeft z’n ding gedaan. Iedereen (zwaar onder de indruk) kijkt ‘m gapend aan. Wát een held!
Nadien heb ik bijna obsessief al Shimizus 500-meters aanschouwd en heb dus vele heroïsche ritten gezien. Ik zag Shimizu onder immense druk - Shimizu moest in zijn thuisland Japan een torenhoge verwachting waarmaken, wat niks meer inhield dan het binnenhalen van de gouden medaille op de kortste Olympische sprintafstand, de 500 meter - Olympisch kampioen worden en 5-maal wereldkampioen. Een van de meest indrukwekkende races was het wereldrecord in 2001, Calgary. Hij vrat Wotherspoon (nóg zo’n held!) helemaal op die race. De basis daarvoor was natuurlijk gelegd op de eerste, perfecte, 100 meter.
De cijfers en statistieken op Wikepedia laten wat duidelijkheid betreft niks te wensen over, Herbert Dijkstra had gelijk: Shimizu is de keizer! (Een keizer die in 1990 waarschijnlijk al heeft besloten om nooit weer een 5 km te rijden.)

Persoonlijk records

Afstand

Tijd

Datum

Baan

100 meter

9,43*

13 december 2003

Salt Lake City

500 meter

34,32

10 maart 2001

Salt Lake City

1000 meter

1.09,07

19 januari 2003

Calgary

1500 meter

1.51,13

22 oktober 2000

Calgary

3000 meter

4.20,91

17 december 1991

Hachinobe

5000 meter

7.56,30

10 februari 1990

Kushiro

*Nuance dient hierbij worden opgetekend dat Shimizu tijdens een wedstrijd (18 januari 2001) ooit 09,39 over de eerste honderd meter deed. Dit wordt echter door de ISU niet als officiële tijd gezien omdat officiële tijden tijdens officiële afstanden gereden dienen te worden.

Resultaten

jaar

Olympische Spelen

WK Afstanden

WK Sprint

Eindstand wereldbeker

1993

1994

5e 500m
19e 1000m

4e

1995

500m

1996

500m

5e 500m

1997

500m

4e

500m

1998

500m
1000m

500m
1000m

4e

500m

1999

500m
1000m

2000

500m
7e 1000m

500m
5e 1000m

2001

500m
DQ 1000m

500m

2002

500m

9e

2003

500m
6e 1000m

5e

6e 500m

2004

9e 500m

7e

4e 100m
500m

2005

500m

10e

5e 500m

2006

18e 500m

29e

2007

NS3

20e 100m
20e 500m

2008

2009

DQ = diskwalificatie

 

Medaillespiegel

kampioenschap

goud

zilver

brons

Olympische Spelen

1

1

1

WK Afstanden

5

3

2

WK Sprint

0

3

3


Nos afscheidsfilmpje:  http://nos.nl/artikel/141925-keizer-shimizu-met-pensioen.html

Geplaatst op 7 april 2019


Meer Nieuws

9 jun
My Friend Sam

28 jul
Release Nummers van Toen!

9 dec
test 1